Cuma'ya ağıt*

Cumaları buralara gelmeyeli bile çok olmuştu. Neşemizin ağıta dönüştüğü günlerdi. Sosyal medya girmişti aramıza, görüşemiyorduk. Görüştüğümüzü sanıp görüşemediğimiz, facebook ile yakınlaştığımızı sanıp uzaklaştığımız günler...

Hissiz, temassız, endişeli günler...

Bırakın arkadaşları aileler bile facebook ile mesafelere, skype ile hasrete razı olmuyor mu? Bizimkisi laf ü güzaf.

Ama müzik* bize neredeysek ulaştı, dokundu ve alıp götürdü dalgaların üstünde. Bugün de kaçan günlerin hatrına; biri parçanın, diğeri grubun adı iki parça ile... Birbirinden bağımsız ama birbiri içinde...

Biri aleve uçan güve kelebekleri olarak çaresizce buraya gelen bizi tarifliyor, diğeri genç ve korkusuz günleri, günlerimizi...