Keşke

Hep o uzaktan, şehrin kenar mahallelerinden bulduğu karakterler sayesinde "ötekilerin yönetmeni" gibi bir tanımlamaya itmişti beni. Naiflik zaten basit kurgulara ve sadeliğe itiyordu O'nu ve az çoktur diye bağırıyordu. Aslında bu tutumun en güzel örneği Simian Mobile Disco klibiydi. 

Arkasından M.I.A klibi geldi. Bütçe biraz daha büyüdü, şarkı da güzeldi. Batı dünyasının uzak ve anlamakta zorluk çektiği topraklara gitti. Batının ötekilerini aldı kadrajına.  

Son olarak da Jay-Z ve Kanye West'in yanında gördük ismini Romain Gavras'ın, "hadi be" demeden geçemedim. Elinde molotof kokteyli tutan bir protestocu karesini görünce, ister istemez, biraz daha arttı heyecanım. Yine bir ötekileştirilen vardı başrolde. Bir an için "acaba Jay-Z ya da Kanye West midir molotofu tutan?" diye düşündüm, "keşke" dedim.

Keşke verebilseydi sistemin yarattığı kahramanlardan birinin eline o molotofu, kendi ayağına sıktırabilir miydi kurşunu sistemin? Kalkanların ve bariyerlerin üzerine tekmelerle uçurabilir miydi Kanye West'i ya da Jay-Z'yi?  Yapamadı.

Savaş tanrılarının gölgesi altında sisteme başkaldıranlar şarkıda da dediği gibi krala ne ifade ederdi ki?

Edebilirdi!