Afganistan

Afganistan'da tepelerin arkasından güneşin yükseldiğini hiç görmedik biz, gökkuşağı bile çıkıyormuş bozkırlarında... Oysa biz o tepelerin ardından sadece ansızın çıkan Rus helikopterleri bilirdik.

Dünyanın kördüğüm olduğu noktaydı belki de o topraklar.

Savaştan başka hiçbir şey görmemiş kimi gözlerdeki umutsuzluk, "bu bir çark ve dönüp dolaşıp geldiğin nokta aynı" derken, çocuklar o çarktaki dönmedolabın içinde dünyaya hala gülen gözlerle bakabiliyorlarmış...

Ve hala kiraz ağaçları pembe pembe çiçek açabiliyor, çocuklar dünyayı umursamadan sokaklarda top oynayıp, bombaların geldiği gökyüzüne inat uçurtma uçurabiliyorlarmış...